Nog zeven weken.... dan ben ik officieel geen directeur meer van 'mijn' twee basisscholen. Ik ben zogezegd aan de afrondende fase begonnen. Ik geef door, maak af en draag over....En deze week voelde ik het nog weer een keer héél duidelijk; dáárom krijg ik energie van leidinggeven. Wat is het gaaf om te zien hoe je collega's zich ontwikkelen en hun plek innemen als je ruimte geeft of plaats maakt. Dan ben ik in mijn element.
Leiding geven gaat over managen, sturen, visie voelen, faciliteren, ondersteunen, afspreken, aanspreken, praten, doen wat nodig is, maar steeds met het doel de ander te laten groeien, de ander in zijn element helpen. Uiteraard passend bij de opdracht van de organisatie.
Deze week was ik aanwezig op het jaarlijkse event van Verus. De titel sprak me aan....
In je element zijn, met vallen en opstaan mens zijn.
Ik dacht: "Dat gun ik mezelf." Want in je element zijn of komen is nog niet zo eenvoudig heb ik de afgelopen jaren ontdekt. Ik hoopte iets te leren. En zo het geschiedde. Ik was getuige van het gesprek tussen Mpho Tutu, dochter van bisschop Desmond Tutu, en journaliste Rinke Verkerk. Beiden inspirerende persoonlijkheden op geheel eigen wijze.
Het kost soms jaren, zei Mpho Tutu, om in je element te komen. Zeker als je steeds van je roeping wegloopt, zoals zij lang had gedaan. Daarnaast vraagt het moed om de monsters onder je bed in de ogen te kijken, gaf Rinke Verkerk aan. En als je dan luistert naar wat jou drijft of roept en moedig een nieuw avontuur aangaat, dan precies kom je in je element. Met vallen en opstaan.
Het gesprek tussen Mpho en Rinke inspireerde. Vooral het stuk waar Mpo vertelde over haar bewondering voor muziekdocenten in het eerste jaar. Geweldig!
Een muziekdocent in het eerste jaar muziekles heeft het zwaar. De kinderen proberen te spelen op hun viool, maar het klinkt nog vre-se-lijk. Alle ouders klappen braaf bij de eerste uitvoering, maar denken er het zijne van. En dan na een jaar les komt de laatste uitvoering. En warempel .... het spelen op de viool klinkt ergens naar. Je herkent zelfs echt een liedje in het spel van je bloedeigen kind. Trots. Trots op je kind en bewondering voor de docent. Een bewondering 'beyond imagination' , omdat Mpho zich realiseerde, dat deze docenten bij de start van het volgende jaar weer beginnen met het gesnerp in plaats van de lieflijke klanken aan het einde van het jaar na al hun inspanning. Zij maken het een ander mogelijk om te groeien en zijn daardoor zelf in hun element.
De ander laten groeien..... Dat drijft mij om leiding te geven, te trainen of te coachen. Dat is mijn diepste drijfveer, mijn missie, mijn authentieke leiderschap. Zicht op je eigen drijfveren laat je zien wat jouw authentieke leiderschapsstijl is en welke creatie jij keer op keer wilt maken.
Vertel eens. Wat drijft jou om leiding te geven?
Comments